De emissie route
Al onze activiteiten veroorzaken op dit moment broeikasgas emissies. 23 En de verwachting is dat die zullen gaan toenemen, zoals blijkt uit bijgaande grafiek. Het terugdringen van de uitstoot is daarom van groot belang want dat is internationaal afgesproken. De ‘net-zero-strategie’ (NZE) beoogt de wereld-economie binnen drie decennia koolstofvrij te maken. 24 Om dat te bereiken is een hoge mate van internationale samenwerking nodig. 25 Zonder zo’n intensieve samenwerking tussen landen zal de wereldwijde uitstoot niet dalen tot ‘netto nul’ in 2050, is de verwachting. 26
Global CO2 pathways using IPCC AR6 Remaining Carbon Budgets
Global Carbon Project
Er zijn twee belangrijke oorzaken van die toename. Er is onvoldoende internationale actie ondernomen en de (landelijke) politiek heeft niet genoeg gedaan om de uitstoot terug te dringen. Vele landen hebben beloftes gedaan om in 2050 net-zero te zijn, maar de politieke ingrepen en beloftes onvoldoende om beneden de 2° te blijven, ziet het Internationaal Energie Agentschap IEA.
29 Dat heeft de urgentie alleen nog maar groter gemaakt.
30 Wetenschappers concluderen dat we de jaren waarin we het probleem voor ons uitschoven, moeten inhalen.
31 Elk jaar uitstel na 2020 betekent nog drastischer snijden in de emissies.
32 Dat zal steeds duurder, onwaarschijnlijker en onpraktischer worden.
33
Klimaatverandering: ontoereikende reactie
De reactie op het groeiende inzicht in klimaatverandering verschilt nogal, maar de meeste ‘spelers’ houden het bij ‘business as usual’. Logisch dus dat de opwarming niet stopt, maar juist nog sneller gaat.
Er wordt al decennialang gesproken over klimaat en maatregelen om de opwarming tegen te gaan. Politieke leiders praten en vergaderen er met enige regelmaat over. Toch zijn de ‘besluiten’ steeds ‘onvoldoende’, omdat ze een compromis zijn tussen ‘economie en ecologie’. Bovendien worden internationale afspraken onvoldoende nageleefd. Daarnaast is het bedrijfsleven is traag met ‘verduurzaming’. Het ‘eindresultaat’ is ‘te weinig’ en ‘te laat’ en dat betekent dat er steeds ingrijpender maatregelen nodig zijn, om onder de 2° te blijven en dat de tijd om actie te nemen nog maar kort is.
Het probleem
Sinds het eerste IPCC rapport verscheen in 1990 heeft de mens meer fossiele CO2 de atmosfeer in gebracht dan daarvoor in de hele menselijke geschiedenis. 27 En elke dag versnellen nieuwe broeikasgas emissies de opwarming van de planeet. In het afgelopen decennium nam de snelheid en impact van klimaatverandering sterk toe. 28
In 10 jaar tijd 20 jaar verspeeld
Sinds Parijs, 9 jaar geleden, hebben we bijna 20 jaar ‘verspeeld’. In 2050 was onze ambitieuze deadline 30 jaar ‘vooruit’, nu (2023) zijn we er slechts 11 jaar van vandaan. 34 Daarmee staan we nu voor een ‘nieuw’ probleem: omdat de afspraken niet ambitieus genoeg blijken, is er systeemverandering nodig om de doelen te bereiken. 35
