Klimaat – het financiële plaatje
Klimaatverandering begint een dure grap te worden.
97 Het kost niet alleen steeds meer geld om de klimaatopwarming wat af te remmen (die te stoppen kunnen we helaas wel vergeten), maar ook de aanpassing aan klimaatverandering loopt in de papieren. Hogere dijken in laaggelegen gebieden, watervoorziening voor periodes van droogte, snellere afvoer van overtollig water van hevige regen en snel smeltende gletsjers.
Maar daar bovenop hebben we ook nog de schade door extreem weer. Verzekeraars dekken die maar gedeeltelijk. Huizen die overstromen, oogsten die door droogte verloren gaan
98 , auto’s die worden meegesleurd door modderstromen, bezittingen die verloren gaan door hevige stormen.
Break-even?
Aanpassen aan het veranderende klimaat lijkt het enige wat er nu nog op zit. Klimaatverandering afremmen is nauwelijks aan de orde. Men is er onvoldoende voor gemotiveerd. Niet alleen politiek, internationaal, maar ook aan de keukentafel. Dan rest nog ‘ermee te leven’ en spijtig genoeg wordt dat steeds moeilijker.
Wie het klimaat wel uiterst serieus nemen zijn verzekeraars. Het gaat die bedrijven tenslotte om veel geld. En daarom moeten de risico’s zo klein mogelijk worden gehouden. Een verzekeringsbedrijf wil tenslotte niet failliet gaan. Dus wordt doorlopend gekeken naar de kosten die verzekeraars tegemoet zien. Schade vergoeden is maar tot op zekere hoogte mogelijk. De premies kunnen niet oneindig hoog worden opgekrikt. Er is een grens. Onbeperkt schade uitkeren kan niet, want dan raakt de kas of kluis leeg. De ‘tussenweg’ is daarom: een deel van de schade uitkeren. En dat betekent dat de rest van de kosten, de onverzekerde som
99 , moet worden gedragen door de gemeenschap of door de individuele consument. Het gaat de maatschappij hoe dan ook heel veel geld kosten. En dat wordt, via belastingen, ook weer afgewenteld op de consument.
Zorgen aan de keukentafel dus. Er is becijferd dat in de komende decennia het gemiddelde inkomen 19% lager zal komen te liggen, vanwege klimaatverandering.
100 De politiek moet keuzes maken. Momenteel is het ongeveer even duur om opwarming tegen te gaan als om de gevolgen ervan te betalen.
101
klimaat-onrechtvaardigheid
Er zijn mensen die nu al door klimaatverandering hun bezittingen kwijt raken, hun middelen van bestaan verliezen, met name in de landbouw, en geen voedsel meer kunnen kopen en geen schoon drinkwater meer hebben. Dat zijn doorgaans de arme mensen, in arme landen. Drie miljard niet-consumenten staan er slecht voor. De consument, de ‘niet-arme’, kan de dans nog wel ontspringen. En de echt rijke mensen hebben geld en middelen om de klappen op te vangen. Ze kunnen zelfs verkassen naar veiliger oorden, als ze daar zin in hebben. Die luxe hebben niet-consumenten niet. Ze kunnen wel vluchten voor overstromingen of droogte, maar waarheen?
Daarom zeggen sommige organisaties dat drastische maatregelen, zelfs als ze economisch nadelig uitpakken, gewenst zijn. Want voorrang geven aan winst op korte termijn zal, hoewel moeilijk in te schatten, veel groter verlies geven op lange termijn.
102
